In mijn vorige dingen-post schreef ik dat ik zo’n 80 RSS feeds volgde in mijn newsreader. Dat blijkt niet helemaal correct te zijn. Het zijn er eigenlijk 99.
Da’s een hoop.
Hoe kom je daaraan?
— begin technische babbel, kan je gerust skippen —
Ik ben begonnen met het lezen van RSS feeds ergens eind 2002, begin 2003, RSS was toen erg in opkomst, weblogs vlogen als paddestoelen uit de grond en rond die tijd was ik erg geïnteresseerd in het “nieuwe” medium XML. XML is een taal die net als HTML afgeleid is van SGML (Standard Generalized Markup Language), een programmeertaaltje dat eigenlijk niet erg veel aanhang heeft gekregen buiten bepaalde, heel specifieke kringen (uitgevers, etc.). SGML bleek te moeilijk voor de massa, vandaar dat HTML (HyperText Markup Language) uitgevonden werd, een sterke versimpeling. Dat bleek weer te simpel te zijn voor velen, enter XML, eXtensible Markup Language. Een taal die simpel is als het moet, maar de mogelijkheid heeft om uitgebreid te worden. Vandaar de X.
(Terzijde: dat bleek weer te moeilijk te zijn voor sommigen vandaar de hybride XHTML (eXtensible HyperText Markup Language) waar een hoop moderne websites in gebouwd zijn, niet die van ons als HU, want de HU loopt een jaar of 10 achter.) Inmiddels word er hard gewerkt aan de specificaties van HTML 5 en XHTML 2. Doet allemaal niet erg terzake, maar is wellicht interessant voor het historisch perspectief.
RSS is niets anders dan een vorm van XML, er zijn verschillende “versies” van RSS (RSS 0.9, RSS 1.0, RSS 2.0), de laatste variant heet “Atom”, doet niet echt terzake, maar dan heb je de term een keer gehoord :).
— eind technische babbel —
Mijn eerste RSS lezer was NetNewswire Light. NetNewsWire (NNW vanaf nu) is een programma dat alleen voor de Mac beschikbaar is. Ooit was het de meest gebruikte RSS lezer ter wereld. Denk daar eens over na: een programma dat alleen beschikbaar was voor computers met een marktaandeel van 5% was het populairste RSS programma ter wereld! (Inmiddels zijn er honderden RSS lezers en heeft de Mac een marktaandeel van rond de 10% :).) NNW (en de gratis variant (Light)) boden een zijmenu aan met daarin op categorie geselecteerde RSS feeds, daar kon je je gemakkelijk nieuwe RSS feeds mee ontdekken. Inmiddels is dit uit het programma verwijderd omdat RSS zo wijdverspreid is dat dit niet meer nodig is. Ik ben een echte Nederlander als het gaat om software, als je iets gratis kan krijgen waarom zou je er dan voor betalen? Toch kocht ik de volledige versie van NNW in 2004, niet omdat ik de extra mogelijkheden van de betaalde versie nodig had maar omdat ik inmiddels gepromoveerd was naar schaal 8 en een vaste aanstelling had en de ontwikkelaar een aanmoediging wilde geven.
In de loop van de jaren had NNW integratie gekregen met online diensten als Bloglines en later Newsgator (die later ook NNW overnam als product). Online diensten die het je in staat stellen om zowel via het web als op je desktop RSS nieuws te volgen zonder je zorgen te hoeven maken over of je iets al gelezen hebt of niet. Alle “clients” zijn gesynchroniseerd, of je iets nu leest op je iPhone of je Mac thuis of je PC thuis of in Internet Explorer in een internet PC in een gokhal Bremen (trieste boel op het station daar, ernstige afrader). NNW, de iPhone client, de online versie Newsgator Online en de PC versie genaamd FeedDemon zijn inmiddels allemaal gratis. Hoe lang dat nog duurt in ons huidige economische klimaat is een vraagteken, maar ze synchroniseren allemaal met elkaar; wat op zich al geld waard is wat mij betreft. http://www.newsgator.com/individuals/default.aspx
In de loop van de jaren klikte ik talloze keren op de knop Subscribe en even talloze keren op de knop Unsubscribe. Via sites die je volgt vind je andere sites die je gaat volgen, na een tijdje ontdek je vanzelf dat je bepaalde sites ongelezen laat en dan ga je eerst wanhopig op zoek naar de knop “Mark all as Read” en later naar de knop “Unsubscribe”.
Dat is de kracht van RSS: jij bepaald wat je volgt en wat niet. Is iets tijdelijk oninteressant dan doe je alsof je het gelezen hebt, als iets permanent onleesbaar blijkt (ofwel omdat de focus van de site veranderd, ofwel omdat je interesses veranderen) dan dump je het. Niemand die het weet of het je kwalijk neemt!
Wat dat betreft is RSS anders dan e-mail. We zijn allemaal slaven van e-mail omdat we ons tot op zekere hoogte verplicht voelen alles te lezen wat andere mensen ons toezenden. RSS is echter een keuze. Een beetje als het verschil tussen familie en vrienden: familie, daar kom je niet vanaf, maar je vrienden kan je kiezen! Zo ook met RSS. Als ik jullie “23 dingen doeners” een tip mag geven: volg in eerste instantie zoveel mogelijk RSS feeds als je kan vinden die je interesseren, al is het maar matig. En bepaal na een paar werken wat je na laat denken. Wat je bijblijft.
Ik lees op andere 23 dingen weblogs veel opmerkingen als “nu nog aanleren om daadwerkelijk mijn RSS lezer regelmatig te lezen”. FOUT!!!!!
Gewoon opnemen in je routine: iedere ochtend start ik mijn RSS lezer op voor ik iets doe, zelfs het lezen van e-mail moet wachten tot de RSS geladen is. Dat is namelijk wat IK kies te volgen!
En als laatste tip: RSS is voor zowel privé als voor je werk.
Vind RSS feeds die je zowel privé als voor je werk interesseren. Ik zal later deze week wat links posten van zaken die ik volg, als jullie hetzelfde doen is er vast een hoop dat we van elkaar kunnen leren.
Ik zal beginnen met de speciaal opgeschoonde Unshelved RSS link, een online comic over bibliotheken, de link verwijst naar een door mij met Yahoo! pipes gemaakte opgeschoonde versie zonder advertenties en blabla maar met alleen maar de strips. De gewone feed is te vinden op: http://www.unshelved.com/rss.aspx, maar die zit vol met sponsors en weet ik veel wat. Yahoo! pipes is geen onderdeeel van 23 dingen, maar misschien maak je er je 24e ding van….
Geplaatst door Harold 
Harold's 23 dingen 